Eerste week met de camper

Part II (zaterdagmiddag 16 december) Keep left
Bij camperverhuurbedrijf Britz bespreken we eerst wat formaliteiten en kijken we een uitgebreide instructievideo met alle ‘need to knows’: hoe komen we aan gas, stroom en water, hoe ontkoppel je de toiletcassette, waar op te letten before you hit the road enz. Daarna ‘coaching on the job’ door een vriendelijke medewerkster die uitgebreid de tijd neemt om ons de camper te laten leren kennen. Anderhalf uur later rijden we voorzichtig de parkeerplaats af. Johan zit achter het stuur. Hij lijkt net een vrachtwagenchauffeur 😊. Maar ik ben maar al te blij dat hij de eerste kilometers gaat maken! Even wennen dat links rijden in een ding van ruim 7 meter lang. Gelukkig worden we er regelmatig aan herinnerd door de knalgele ‘keep left’ waarschuwingsborden. Best spannend!
Eerste stop: de supermarkt om de koelkast vol te laden. Grappig om met ruim 30 graden een supermarkt binnen te komen en daar de kerstversiering en de kerstlekkernijen te zien. Via de mooie kustroute rijden we verder en rond 14.30 uur komen we aan bij Big4 Glengary Park in Port Douglas. We gaan lekker zwemmen en koken daarna onze eerste eigen maaltijd. Fieke heeft al snel een vriendinnetje (Jaylinn van vier), want schuin tegenover ons staan Nederlanders. De meiden steken regelmatig over om met elkaar te spelen.
 

Zondag 17 december: Warning: recent crocodile sighting in this area
Vandaag staat Daintree National park op de planning. Eén van de oudste regenwouden ter wereld. Via smalle en bochtige wegen rijden we naar het noorden. We moeten zelfs een pontje over. Ow ieks, ik heb nogal wat (voor Johan) irritante ‘angstketen’ geslaakt onderweg! Maar uiteindelijk zijn we er en maken we wandelingen over plateaus door het tropisch regenwoud. Skywalk noemen ze dat hier. Best geschikt voor de kids ook, want er zijn wat dieren te zien en ze hebben een soort mini dinotocht gemaakt.
Daarna gaan we door naar Cape Tribulation. ‘Eén van de weinige plekken op aarde waar het tropisch regenwoud en idyllische stranden elkaar raken’, zoals ons reisboek vermeldt. Onze verwachtingen waren hoog gespannen en het was mooi om te zien, maar toch een heel eind rijden vind ik. We wisten dat je er niet mag zwemmen ivm krokodillen, stingrays (pijlstaartroggen) en stingers (kwallen), maar das toch best jammer als je op zo’n mooi strand staat. Maar de waarschuwingsborden en het flesje antigif net voor je het strand op loopt benadrukken ons dat het menens is. Dus braaf kachelen we naar de camping waar we lekker afkoelen in het zwembad. Ik rij zelfs een stukje in onze vrachtwagen, uh camper.

Maandag 18 december: Beestjes, overal beestjes…
Op de planning staat om door de bergachtige Atherton Tablelands naar Lake Tinaroo te rijden. Maar niet voordat we de kust / het centrum van Port Douglas hebben gezien. Hier winkelen we een beetje en eten we heerlijke yoghurt ice cream, waar je allerlei lekkers aan kunt toevoegen. The kids love it!
In zo’n anderhalf uur rijden we door een prachtige, groene, glooiende omgeving naar ons holiday park aan het meer. Door de droogte is veel minder meer dan anders. Maar er zit een leuke speeltuin bij en de mooiste vogels zitten in de (palm)bomen. We zien zelfs een paar witte papegaaien die mango’s uit te bomen gooien en opeten. Tis hier een stuk aangenamer qua temperatuur. Alleen waar we ons overdag  verwonderden over de mooie natuur, stoor ik me ’s avonds aan het ongedierte dat onder onze luifel hangt. Ik krijg nog de kriebels terwijl ik dit typ. We besluiten om morgenvroeg verder te reizen naar Mission Beach. Beach… dat klinkt goed.
 

Dinsdag 19 december: Chasing waterfalls
Je kunt Mission Beach via een mooie route door de Atherton Tablelands bereiken. Door een prachtig divers landschap met regenwoud, heuvels, landbouw en via drie watervallen gaan we die kant op. De eerste waterval waar we stoppen is Millaa Millaa. Er zijn een aantal mensen aan het zwemmen en Siem wil dit ook graag, maar ik vind het te koud en Johan heeft geen zwembroek aan, dus we besluiten verder te gaan naar Zillie Falls. Hier is geen mogelijkheid om te zwemmen. Ik voel me toch wel een beetje schuldig dat we deze ‘maybe once in a lifetime’-ervaring niet heb gedaan. Zeker als Johan ook nog eens vertelt dat Chris Zegers in een aflevering van 3OpReis in Millaa Millaa zwom 😉. Gelukkig biedt Ellinjaa Falls de mogelijkheid om te zwemmen en we zijn ook nog heel even de enige toeristen daar. Wat een mooie ervaring en foto’s levert dit op! We lunchen bij Mungalli Creek, een boerderij waarvan haar melk, kazen en yoghurt ‘multi award winning products’ zijn. Aan het eind van de middag komen we aan bij Big 4 Beachcomber Coconut. Het is (nog) erg rustig op deze camping, het bevalt ons meteen goed hier, dus we besluiten hier twee nachten te blijven.
 

Woensdag 20 december: Live life to the max
‘Mission Beach, een rustig aangenaam badplaatsje dat vooral bekend staat om haar prachtige zandstrand dat een schitterend uitzicht biedt op de eilanden voor de kust.’ Daar gaan we vandaag eens van genieten! Ingesmeerd vol factor 50 lopen we het strand op, waar lifeguard Gary aan het opstarten is. Een klein deel van de zee is namelijk afgezet met netten, want alleen daar tussen mag je zwemmen. De vlaggen en het informatiebord op het strand geven ons extra informatie. Todays stinger risk: moderate.
‘Dus die kwallen en krokodillen kunnen wel in dit afgezet gebied terecht komen?’, vraag ik de lifeguard. Zijn antwoord is dat het wel zou kunnen, maar dat ze het heel goed in de gaten houden en dat je niet bij de netten moet gaan zwemmen. En natuurlijk wordt het strand meteen gesloten als er gevaar dreigt. Lekker hoopvol begin van de dag… en Johan en Siem zijn al lekker in het (overigens heerlijk warme) zeewater!! Even later gaan Fieke en ik gaan ook zee in. Live life to the max of zo…??
Aan het eind van de ochtend verhuizen we naar het zwembad, waar we onbezorgd glijden, zwemmen, Skipbo en Katan Junior doen. ’s Avonds eten we heerlijk in een visrestaurantje in het ‘centrum’ van Mission Beach en maken we plannen voor de volgende dagen…
 

Donderdag 21 december: Frosty Mango
Om 9.00 uur vertrekken we naar Rollingstone, yeah! Dit ritje van 180 km langs de kust onderbreken we vijftien minuten voor aankomst bij Frosty Mango. Een soort boerderijwinkel en restaurantje in één in haar eigen boomgaard. Wij nemen een heerlijke cappuccino met gebak en de kids zitten al aan een bolletje ijs. Tis toch vakantie 😊. Rond 12.30 uur worden we door de vriendelijke dame van Rollingstone Beach Front Resort naar onze plek 76 met zicht op zee verwezen… Ze benadrukt ons ook nog (en weer) even dat we niet in de zee mogen zwemmen. Zeker omdat er recent een krokodil is gesignaleerd op een strandje verderop. Hmm… vreemd genoeg voelen wij ons niet zo op ons gemak op ‘site 76 beachfront’... We zitten echt direct aan het strand en de zee. En het inmiddels bekende waarschuwingsbordje dat er krokodillen zijn, staat haast in onze ‘tuin’. Dus wij verplaatsen de camper wat metertjes naar een andere plek en duiken het zwembad in. Ondanks dat Siem het jammer vindt dat er geen glijbaan is, zwemmen we bijna de hele middag en doen we spelletjes onder de parasol. In de omgeving is alleen een truckersrestaurant te bekennen, dus Johan bakt pannenkoeken in de campkitchen. Als de kids slapen drinken Johan en ik een Corona onder de luifel en zien we wat voor prachtige sterrenhemel er boven Australië hangt.
 

Vrijdag 22 december: Get in touch with your wild side
Vandaag voor het eerst de wekker zetten, want we willen op tijd bij Billabong Sanctuary zijn. Deze ‘kleine dierentuin’ belooft ‘Australia’s best interactive wildlife experience’ te zijn. Dus onze verwachtingen zijn hoog gespannen, we willen op z’n minst de kangoeroe, koala en krokodil van dichtbij ontmoeten. Vanaf Rollingstone is het een uur rijden. Als we om 9.30 uur aankomen is het nog erg rustig. We zijn het park amper binnen en we stuiten al op de koala’s die net eten hebben gehad en (voor hun doen) nog vrij wakker zijn. Een paar stappen verder verbazen we ons over de kangoeroes (waarvan twee met een kleintje in hun buidel) die gewoon los lopen! Met het gekochte zaad voeren we deze tamme, lieve en zachte dieren. Siem en Fieke (en wij) vinden het prachtig! Daarna vliegt de dag voorbij als we van de ene in de andere experience vallen. Elke ontmoeting bestaat uit een bevlogen verhaal door (meestal) verzorger Jeremy en daarna het aanraken en/of voeren van de beesten. Billabong en haar kangoeroes, koala’s, cassowary’s, schilpadden, wombats, krokodillen, dingo’s enz. heeft haar belofte helemaal waargemaakt vandaag.
Rond 15.00 uur rijden we een half uurtje terug naar het noorden, omdat we de komende twee nachten op Woodlands Holiday Park in Townsville slapen. We doen nog snel wat boodschappen om daarna af te koelen in het zwembad. Om 19.00 uur is er een outdoor movie, dus we slepen onze campingstoeltjes naar het veld toe om met viertjes Peter Pan te kijken.

Zaterdag 23 december
Vandaag doen we weer een dagje ‘weinig’. Een wasje doen op de camping, zwemmen, naar de speeltuin en even Townsville in.
Wij wensen jullie allemaal alvast fijne Kerstdagen. Maak er een fijne tijd van met familie en vrienden.
LIEFS uit Townsville.